Yunanistan, İngiltere, Avustralya, İsveç gibi ülkelerde kamuoyunun taşıyıcılık hakkındaki değerlendirmesini yapan bazı çalışmalar vardır. Ancak bu tür çalışmalar henüz Hindistan gibi ülkelerde yapılmadığından yeterli küresel veri sağlamamaktadır.
Bunun sonucu olarak, birçok vekil genellikle damgalandıklarını bildirmiştir, çünkü vahşetin cinsel ilişki içerdiğine inanılmaktadır.
Bu tür bir kamu yaklaşımı, genel nüfusun çoğunun taşıyıcılıkla ilgili küresel dönüşümlerden habersiz olduğunu göstermektedir. Taşıyıcılık süreci hakkında kamuoyunun yetersiz anlaşılması sadece yerel olarak değil, aynı zamanda sosyal bir sorun haline gelmektedir.
Taşıyıcılığa ilişkin çatışmanın nedenlerinden biri, kadınların katılımının zayıf, eğitimsiz veya yetersiz bir eğitim geçmişine ait olmasıdır.
Bu eğilimin sürmesi, taşıyıcılığı sömürücü olarak algıladı. Uluslararası ve yerel kuruluşlar, hükümete birçok ülkede ticari taşıyıcı uygulamaların yasaklanması konusunda baskı oluşturmaktadır. Ancak, bu uygulamayı yasaklayan bir kanun yoktur.
Farklı bir görüş, taşıyıcı kadının yoksul kadınların güçlendirilmesi için bir fırsat olduğunu gösterdi. Ticari taşıyıcılık seçilmesi, ailelerini desteklemek ve erkek egemenliğini kontrol etmek için önemli bir mali fayda elde etme şansı verir.
Taşıyıcı taşıyıcı yardımcı üreme teknolojisinin (ART) asil bir buluşudur. Dünyanın her yerinden birçok çocuk istemeyen çift, taşıyıcı olmayı tercih ediyor. Bununla birlikte, sınır ötesi hizmetin kısıtlanması, ticari taşıyıcılığın yasaklanması, bu tür muhtemel ebeveynler için engellerdir. Birçok genel popülasyon, taşıyıcı annenin, taşıyıcı anne ile hedeflenen baba arasındaki cinsel ilişkiyi içerdiğine inanmaktadır.
Bu, onaylanmamasının ana nedenlerinden biridir. Bazı insanlar hala geleneksel bir muhafazakar kültüre inanıyor ve çocuk sahibi bir kadının çocuğun biyolojik babasıyla evli olmadığını kabul edemiyorlar.
Çatışmayı azaltmak için, genel nüfusun taşıyıcılıkla ilgili bakış açısını değiştirmek gerekir. Yerel halka uygun eğitim, cinsel ilişkiye girmek veya vekil anneliği damgalamak vb. Gibi taşıyıcı vesile ile ilgili tüm yanlış anlamaları açıklığa kavuşturmayı gerektirir.
Yerel halka taşıyıcılık ve tüp bebek sürecini anlamak gerekir. Gelecekteki politika, genel nüfusa ulaşabilecek şekilde tasarlanmalıdır. Her ne kadar, büyük bir nüfusun, farklı bir kültürün bir engel olabileceği Hindistan gibi bir ülke için eğitimsel tanıtım kolay değildir.
Ancak bu, taşıyıcı annenin değerli olduğunu ve vekil annelerin fiyata layık bir iş yapmasını sağlamanın tek yoludur. Sosyal politika yapıcılar, vekil annenin asil bir girişimde bulunan biri olduğu görüşünü desteklemelidir. Bu taşıyıcılık kavramı ‘bakım işi’ olarak düşünülmelidir.
Taşıyıcılığın ‘bakım işi’ olarak ele alınması, vekil annelerin mevcut çalışma hakları mevzuatına hakları olarak dahil edilebilir. Bu tür düzenlemeler, yerel normları dahil ederek taşıyıcı annelere yönelik damgalanma ve diğer sosyal ayrımcılığı önleme olasılığını artırabilir.
Ayrıca, vekil bir anne ideal olarak vekil anne ile hedeflenen ebeveynler arasındaki etkileşim sırasında değer verilen ve saygı duyulan biri olacak ve ayrıca mali tazminat hizmetlerine izin vermelidir. Bu genel değişiklikler aynı zamanda taşıyıcılıkla ilgili farklı küresel görüşleri bozabilir.
Ravi Sharma ARTbaby Global (ARThealthcare) direktörüdür. Ve başarılı bir eczacı ve pazarlamacı. Tüp Bebek, Taşıyıcı Varlık ve diğer ART (yardımcı üreme teknolojisi) haberleri, sorunları ve güncellemeleri hakkında yazmayı sever. Eczane mezunu (B. Pharm) ve M.B.A (pazarlama).