Gizlilik veya ifşa: Taşıyıcı veya gamet bağışı ile doğan çocuk

Donör tohumlama, yumurta bağışı ve taşıyıcı annelik tarafından tasarlanan çocukların ebeveynleri için zor kararlar

Bir çocuğun doğumu, doğanın en şaşırtıcı armağanıdır. Ancak infertilite sorunlarının artması, farklı yardımcı üreme teknolojilerinin (ART) uygulanmasını artırmıştır. Donör tohumlama, yumurta bağışı ve taşıyıcı annelik farklı ART yardım kısır çiftlerin çocuk sahibi olmasını sağlar. Hedefi ebeveynlerin birincil endişesi sağlıklı bir çocuktan doğmaktır, çünkü bu tür hamileliklerde yasal faaliyetlerin yanı sıra birçok karmaşık tıbbi süreç yer almaktadır. Ancak yavruların doğumundan sonra, amaçlanan ebeveynler için en büyük zorluklardan biri, gerçeği çocukla açıklamaktır.

Donör tohumlama durumunda (anne babanın genetik bağı yoktur) anne ve babanın doğan çocukla genetik bağı yoktur ve yumurta bağışı süreci (anne amaçlanan genetik bağ yoktur). Ancak, bu durum taşıyıcılık bakımından farklılık gösterebilir. Sürprizlik içinde, gametler (sperm ve yumurtalar) hedeflenen ebeveynlerden toplanırsa, her iki ebeveynin de doğan çocukla genetik bir bağlantısı olabilir. Bununla birlikte, bu üç farklı sürecin tümü, çocuğun görevlendirdiği ebeveynlerden birinin genetik ebeveynleri olmadığı ve / veya görevlendiren annenin onları doğurmaması açısından benzerdir.

Gizlilik veya ifşa üzerine tartışılan birçoğu böyle bir aile yapısı için daha iyidir. Bazıları, uzun vadede gizliliğin çocuk ebeveynlerinin ilişkisini etkileyebileceğine ve acil bir durumda durumu serbest bıraktıktan sonra zararlı sonuçların ortaya çıkabileceğine inanıyor. Bu, çocuğun psikolojik refahını olumsuz etkileyebilir. Gizliliğin korunması çocuğun yüksek yararına değildir. Ebeveynler, tıbbi geçmişin açıklanması, ailenin benzerliği gibi soruların sorulması vb. Durumlarda bu gizliliği koruyamayabilir. Gerçeğe ani maruz kalmak çocuğun kimliği hakkında bir ikilem yaratabilir.

Daha önce, amaçlanan ebeveynler anonim hizmeti tercih ediyorlardı. Fakat bu düşünce süreci yavaş yavaş değişiyor. Birçok ebeveyn açıklığı tercih eder. Açıklamanın oranı oldukça artar, bu da amaçlanan ebeveynlerin tutumlarını açıklık lehine değiştirdiğini gösterir. Birçok ebeveyn, çocuğun genetik geçmişini bilme hakkına sahip olduğuna inanırken, birçok ebeveyn panik durumundan ve kazayla ifşa edilmenin olumsuz etkilerinden kaçınır. Organ eşleştirme veya genetik profil oluşturma, kazayla ifşa riskini artıran herhangi bir tıbbi veya yasal amaç nedeniyle gerekli olabilir.

Genellikle, ebeveynlerin gerçeği açıklamadaki gecikme hakkında farklı görüşleri vardır. Bazı ebeveynler, çocuklarının biyolojiyi anlayamadıkları için gerçeği açıklamak için çok genç olduğunu bildirdiler. Ebeveynler, gerçeğin açıklanmasından önce seks eğitiminin önemli olduğunu düşündüler.

Bazı ebeveynler “çocuk korumaları” konusunda endişelerdir. Erken ifşanın, çocuklarının duygusal sağlığını olumsuz etkileyebileceğini düşündüler. Oysa bazı ebeveynler çocuklarına ne söyleyecekleri konusunda karışıklığa sahiptir.

Uzmanlar, bu açıklamanın aniden olmaması gerektiğini, ancak ilerideki kaostan kaçınmak için kademeli açıklamanın her zaman daha iyi olduğunu ileri sürüyorlar. Çocuğun yaşı ve olgunluğu göz önünde bulundurularak doğum tarihinin açıklanması hedeflenen ebeveynler için zor ve zor bir sorumluluktur. Ebeveynler için çocuklarına anlayışlarını anlattıklarında zor bir karardır. Araştırmacılar, ebeveynlerin çocuklarına, bir yaşlarındaki yanıtlarına dayanarak, anlayışlarını anlatmaları gerektiğini önerdiler. Çocuğun doğum tarihinin en azından kısmi ifşasının yedi yaşından itibaren tamamlanması daha iyidir, bu daha sonra olgunluk seviyelerine bağlı olarak tamamen anlayabilene kadar yavaş yavaş devam eder. Ancak, kısmi açıklama çocukların kendi başlarına daha fazla bilgi edinmelerini teşvik edebilir. Bu nedenle, tam bir açıklama ve bir çocuğun buna olan inancı, ebeveyn-çocuk uzun süreli ilişki için çok önemlidir.

Referans:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3155651/